Τα ποτάμια δεν γυρίζουν πίσω...

Αν είναι αυτή τη φορά να το καταφέρουμε,
ας αφήσουμε τον αυθορμητισμό
να υπερνικήσει τις εκλογικεύσεις.

Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το αυτονόητο - ας το παρουσιάσουμε πολύπλευρα μονάχα.


Τα ποτάμια δεν γυρίζουν πίσω...

Οι πηγές τους άλλοτε στέρευαν γρήγορα κι άλλοτε τρέχοντας να ποτίσουν την κατάξερη γη στέγνωναν στην πορεία... Η «γη» μας κατάξερη από καιρό. Και τις πηγές μας τίς φράξαμε με χίλιους δυο ψευδό-καθωσπρεπισμούς και προφάσεις...

Αυτός ο ποταμός δεν θα γυρίσει πίσω....

Ας κρατήσουμε την ροή δυνατή...

Ας αφήσουμε τους νέους και νέες να εκφραστούν ελεύθερα και με ο,τι μέσα διαθέτουν.
Η μουσική τους, η ζωγραφική τους, τα συνθήματά τους είναι πηγή ανεξάντλητη.

Και όσοι/ες διψάσαμε πολύ, ας μην ξεδιψάσουμε τώρα
κι ας μην κορεστεί η ανάγκη μας με μια-δυο εκδηλώσεις

Αυτός ο ποταμός μας καλεί να τον ακολουθήσουμε
Ας ανακαλύψουμε λοιπόν τη φυσική φορά του.
Οι ποταμοί ξέρουν που θέλουν να πάνε...


Ας μην εμποδίσουμε όσους παραπόταμους έρθουν τώρα να τον ενισχύσουν.


Ας μη ξεγελαστούμε πάλι...
Ούτε τα κόμματα και οι συντεχνίες, ούτε τα «οργανωμένα σύνολα» και οι φοιτητικές νεολαίες είναι ποταμοί ή χείμαροι ορμητικοί.
Αυτοί όλοι λίμνασαν σε λεκάνες εύφορες μέχρι που τις γέμισαν με τοξικότητα, με αυταρέσκεια, αυταρχισμό και καταναγκασμό, ξεχνώντας ότι προορισμός του ποταμού είναι η θάλασσα περνώντας μέσα από την Κοινωνία.

Αυτό το ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω,
αυτό το ποτάμι δεν έχει όνομα

Ελεύθερο βαθαίνει την κοίτη του χωρίς περιορισμούς...


Κάπου δεξιά-αριστερά θα μπούνε και οι βράχοι
να προστατέψουν όσους και όσες ενώνονται με τη ροή.
Χωρίς πολλά-πολλά «βράχοι» αφήστε τον ποταμό να ξεχυθεί

Δεν ήταν ποτέ δικό σας το ποτάμι
Αν περνά από το χέρι σας προστατέψτε αυτά τα παιδιά μονάχα!

Και κάντε τόπο

ΔΙΨΑΣΑΜΕ πολύ